خیلی وقت است که نسبت همه‌ی اتفاقات و جریانات زندگی‌م مشکوکم. به نظرم می‌آید همه‌ی‌ آن‌چه تا به امروز خوانده‌م ودیده‌م دورغ بوده‌ست. درست همان وقت که حس می‌کنم چیزی فهمیده‌م، همه‌ چیز وارونه جلوه می‌کند. احساس می‌کنم، کم خوانده‌ام و کم‌تر فهمیده‌ام. شدیداً دچار سرگیجه شده‌م.
چند وقت پیش که نگاهی به نوشته‌های این‌جا انداختم؛ به نظرم همه‌ش مسخره آمد. تلاش احمقانه‌ای برای بودن. به نظرم به‌تر است لال شوم، شاید این‌ طور حقیقت بیش‌تر معلوم شود. خواننده هم که دیگر ندارم. به هر حال تصمیم گرفتم این وبلاگ را پاک کنم. سه روز دیگر این وبلاگ پاک می‌شود. تا آن روز هر چی از خضعبلات این وبلاگ خواستید بردارید. بعد هم می‌توانید از آدرس و اسم‌ش استفاده کنید، مفت چنگ‌تان.
سر آخر این‌که باز هم ازهاله‌ی عزیز که قالب را برایم درست کرده‌بود، سپاس‌گزاری کنم
بالاخره من هم کاسه صبرم لبریز شد...